Blog2 - Hulp-bij-sterven

STOP….die beren

Het afscheid van haar moeder is achter de rug. Liestbeth is niet dagelijks meer bezig om dingen af te handelen en te regelen. Het besef dat haar moeder “echt”weg is komt steeds meer binnen.

Whatsapp.
Elke dag heeft Liesbeth wel een tel dat ze haar telefoon pakt en haar moeder een app wil sturen. OH NEE…. ze is er niet meer schiet dan door haar hoofd.

Beren.
Dit is niet waar ze het meest tegen aanloopt vertelt ze als ze tegenover mij zit met een kop thee. Het ergste vind ze, dat als ze in de avond naar bed gaat om te slapen, dat dat niet lukt. Op het moment dat ze rustig ligt in bed en uitgeput is van de dag, dan begint het pas. Haar gedachten gaan alle kanten op. Van alles passeert de revue;

Wie kan ik nu om advies vragen als ik ergens mee zit?
Hoe zal het straks gaan met de feestdagen?
Oh, en wat als pap met een “nieuwe” partner thuiskomt?

In haar hoofd spelen er zich allerlei scenario`s af. Wat als dit… of wat als dat… Allerlei beren lopen op haar weg.

Vermoeid voelen.
Dit alles heeft tot gevolg dat Liesbeth zich elke ochtend ontzettend vermoeid voelt als ze wakker wordt en op mag staan omdat haar dag begint. Ook begint ze pijn tussen haar schouderbladen te ervaren en merkt ze dat haar lont steeds korter wordt.
Dat ze mij dit vertelt met frustratie en angst in haar ogen begrijp ik helemaal. Ze weet zelf niet hoe ze dit kan doorbreken en haar angst dat ze helemaal in een “negatieve” spiraal komt is voelbaar aanwezig voor mij.

Gerust.
Ik stel haar gerust en vraag hoe het voor haar voelt en hoe ze het ervaart om erover te praten. Dat het niet raar of gek is geef ik haar mee. Ik vertel haar dat we stap voor stap aan de slag gaan met elk punt wat bij haar boven komt of waar ze tegen aanloopt in haar proces.

Gedachten.
We starten samen met een oefening waarbij ik haar leer hoe ze voor het slapen gaan haar hoofd vrij en leeg kan maken van haar gedachten. Ik leg haar uit hoe het werkt. Zodat ze ook begrijpt waarom wat ze doet en waarom ze deze oefening kan doen.

Stap voor stap.
Voor nu is dit voldoende voor haar om mee aan de slag te gaan. Niet te hard van stapel lopen. We hebben er beide niks aan als het teveel is of wordt. De volgende afspraak gaan we verder met stap 2 en wie weet met stap 3.

Dankbaar.
De volgende ochtend ontvang ik een app van Liesbeth. Ze heeft al een stuk beter geslapen dan de avonden ervoor. Door de oefening had ze geen beren op haar weg voordat ze ging slapen.
Dankbaar om haar te mogen helpen. tegelijkertijd ook dankbaar voor haar vertrouwen in mij.

“omgaan met leven en dood”

Durf jij de waarheid te zien.

Ik heb tijd voor mijzelf ingepland om aan het werk te gaan. Nu met corona zijn de kinderen thuis en is het niet zo vanzelfsprekend om die tijd overdag in te kunnen plannen, buiten de dagen om waarop ik afspraken heb.

Na een kop koffie ga ik aan mijn bureau zitten om aan de slag te gaan. Vol goede moed begin ik met het checken van de e-mail. Vervolgens pak ik mijn agenda om te kijken wat er op het programma staat.

Ineens wordt ik overweldigd door een naar en vervelend gevoel. Ik weet niet waar te beginnen. Ik weet niet hoe verder te gaan. Het liefst flikker ik de laptop uit het raam…
Ik stop, wat dit wordt niks zo.

Eind van die ochtend heb ik contact met mijn coach (toeval bestaat niet). Ze vraagt hoe het met mij gaat. Ik zeg haar dat het deze ochtend niet zo lekker loopt en ik een wat mindere dag heb.
Dat ik mijn laptop het liefst uit het raam gooi laat ik achterwege.

Toch na even gepraat te hebben aan te telefoon komt er mijn echte gevoel uit. Dat ik mij K.. voel en dat het allemaal niet zo gaat als ik graag zou willen. Ik het liefst de laptop letterlijk uit het raam had geflikkerd.

Vervolgens volgt er een gesprek waarbij mij duidelijk wordt dat ik niet eerlijk ben.
Allereerst niet eerlijk tegen mijzelf, ik ondermijn mijn eigen gevoel. Ik nuanceer hoe ik mij daadwerkelijk voel.

Het gevolg van dat nuanceren is dat het nare gevoel en de “negatieve” gedachten aanwezig blijven in mijn hoofd en lichaam. Ik houd het vast omdat ik er zelf geen gehoor aan geef.

Immers hebben alle woorden energie. In mijn geval kies ik er dus voor om de “negatieve” energie vast te houden doordat ik het niet uitspreek.

Dit is voor mij zeker niet de eerste keer dat ik dat doe. Als ik terug denk is dit een patroon die vaak voorkomt. Ik vlak af hoe ik mij voel. Daarmee zeg ik in principe dat ik mijzelf en hoe ik mij voel niet zo belangrijk vind.

Herken jij dit bij jezelf?

Je voelt je zwaar Kl.. omdat je jou dierbare mist, of het verdriet grijpt je ineens aan, overvalt je?
Dat als op dat moment iemand aan je vraagt, hoe gaat het met je? Dat je dan zegt, ach het gaat wel.

Mijn streven en doel is om eerlijk te zijn tegen mijzelf. Het wel durven uitspreken hoe ik mij voel is daar onderdeel van.
Want als ik dat ga doen ontstaat er acceptatie. Acceptatie naar mijzelf in wie ik ben en wat ik voel. Alleen zo ontstaat er ruimte voor zelfliefde.

Op zoek naar balans

“Een verhaal uit de praktijk”

Sabine een vrouw van eind 40 heeft ongeveer 4 maand geleden haar vader verloren. Voor haar een verdrietige periode.

Met ups en downs is Sabine bezig om deze verandering in haar leven te accepteren. Ondanks dat er voor haar gevoel wel een stuk van haar basis weggevallen is. Ze is op zoek naar een “andere” balans in haar leven.

Inmiddels is ze alweer een poos aan het werk en gaat het aardig goed vertelt ze mij. Zelf hoor ik een twijfel in haar stem en valt het mij op dat ze aardig goed zegt in plaats van goed.

Naast haar werk spreekt ze regelmatig met vrienden en kennissen af. Ook thuis pakt ze van alles aan. Ze is bezig met van alles en nog wat. Van een puzzel maken tot aan de zolder opruimen.

Toch voelt Sabine zich niet beter. Waar ze dacht dat ze zo langzamerhand weer meer energie en balans zou vinden in haar leven lijkt dat gevoel niet dichterbij te komen…. eerder verder weg.

Op het moment dat ze mij dit vertelt zit ze tegenover mij in de stoel. Ik zie ik het verdriet in haar ogen. Haar schouders zijn gespannen.

We gaan samen aan de slag met de emoties en gevoelens die er op dit moment zijn;

Het verdriet
De spanning
Het uit balans zijn (voelen)
De controle die vast zit in haar schouders

Nadat deze gevoelens en emoties opgelost zijn zie ik, Sabine meer en meer in haar lichaam zakken. Ze komt in verbinding met haarzelf en haar lichaam.

We praten verder en ik vraag haar of de dingen die ze doet en aanpakt leuk vind. Wordt ze er blij en vrolijk van?

Een stilte valt…

Nee, zegt ze. Als ik eerlijk ben doe ik het omdat ik vind dat het moet en misschien wel zo hoort. De stem in mijn hoofd zegt dan… Is toch leuk, puzzelen. Even ergens anders aan denken en mee bezig zijn. Is toch leuk plezier maken met de mensen om je heen. Ik ga dan ook mee in de flow van de mensen die ik om mij heen heb.

Ah. De keuzes die jij maakt, maak je niet op basis van hoe jij je op dat moment voelt. Niet vanuit de verbinding met jezelf.

Met andere woorden, Sabine; Je gedrag en de keuzes die jij maakt doe jij niet omdat het goed voor jou is. Als jij je moe voelt of verdriet boven voelt komen ga jij door. Je geeft je grenzen niet aan. Dit zorgt dat je verder en verder uit verbinding raakt met jezelf. Je vlucht voor hoe jij je echt voelt! Je vlucht door je gedrag en de keuzes die je maakt.

Sabine geeft aan dat ze dit heel graag anders wil voor haarzelf. Dit is waar we de komende tijd samen aan gaan werken;

Grenzen aangeven
Luisteren naar je gevoel en lichaam
Niet vluchten

En alles wat er op het moment van de afspraak naar boven komt. Dit kan per keer verschillen. De ene dag is immers de andere dag niet.

Herken je bij jezelf punten uit dit verhaal en gun jij jezelf ook meer balans in jouw leven?
Durf jij die uitdaging aan te gaan?

Neem contact met mij op en bel of chat,
06-48468314

Bianca Biezeman

“Sabine is een fictieve naam”.

Hulp bij rouwverwerking

Dit keer neem ik je mee, over hulp bij rouwverwerking die ik geef.

Mijn naam is Bianca Biezeman en ben het gezicht achter deze website.
Na jaren in de zorg te hebben gewerkt heb ik de overstap gemaakt om mensen hulp bij rouwverwerking te bieden.

Op een gegeven moment kwam ik op een punt in mijn leven dat ik zelf met rouw en verlies te maken kreeg. Dit heeft mij bewust doen maken van het leven.

Misschien ken je het wel. Je komt dan op een punt in je leven dat je de verschillende dingen op een zogenaamde weegschaal legt. Je gaat op onderzoek uit.

Het terugkijken maakte dat ik mij bewust werd dat ik al een langere tijd op zoek was naar wie ik ben en waar ik gelukkig van wordt. Samen met mijn coach een nieuw “levenspad” bepaald. Een waar ik elke dag nog blij van word en ben.

Hier ben ik dan. Jou therapeut in hulp bij rouwverwerking. Mede door mijn eigen ervaringen heb ik snel helder wat er speelt. Ik kan mij goed verplaatsen in het proces. Dat maakt het een stuk makkelijker. Natuurlijk zitten er in ieder proces verschillen. Immers zijn we allemaal uniek.

Het mooie van wat ik doe is dat mijn therapie verder gaat dan alleen praten en luisteren. Ik kwam erachter dat praten en je kwetsbaar op stellen helpt. Alleen haalde het niet de brok in de keel bij mij weg als ik dacht aan het afscheid.
Het haalde niet het (wat ik destijds nog niet wist) “onveilige” gevoel wat ik in mijn buik had weg.

Zelf heb ik het gebruik van een interventietechniek daarom als zo waardevol ervaren. Het komt tot de kern van het gevoel. Het lost “het negatieve” wat rouw met zich meebrengt op. Als ik nu eraan terug denk voel ik niet die brok in mijn keel. Springen niet gelijk de tranen in mijn ogen.
De “zwaarte” is er af. Door het gebruik van deze techniek voel ik mij “lichter” worden.

Deze hulp bij rouwverwerking gaat daarom net een stap verder. Het bekijkt rouw door een andere bril. Niet gericht op de verschillende fasen maar puur op dat wat er bij jouw speelt aan emoties en gevoelens. Ik pas het dagelijks toe in mijn praktijk.

Nog een voordeel is dat je het verhaal achter de pijn en verdriet niet nodig hebt om het op te kunnen lossen.
Ben je nu iemand die liever niet het hele verhaal deelt?
Geen punt, we kunnen aan de slag met de emoties en gevoelens die bij jou boven komen.

Ben je benieuwd en zou jij wel willen ervaren wat deze therapie met jou doet. Wat het voor jou kan betekenen.

Je bent van harte welkom.
Het mooie is, deze hulp bij rouwverwerking kan en werkt prima online.
Wel zo handig in deze tijd.

Lieve groet,
Bianca